Verjaardag, de evenaar en de datumgrens in 1 week

Tijd voor weer een verslag. Hawaï hebben we achter de rug en na 5 dagen dezelfde koers gevaren te hebben zijn we vandaag aangekomen in Amerikaans Samoa. Officieel is dit nog Amerikaans grondgebied maar het is hier niet absoluut niet Amerikaans. Ik kwam op de brug voor aankomst. Er werden verwoede pogingen gedaan om de loodsboot op te roepen maar die antwoordde niet. We zijn maar langzaam naar binnen gevaren. Toen we eenmaal gedraaid waren en 10 meter van de kade af waren kregen we te horen dat de loodsboot onderweg was. We zijn gewoon doorgegaan met aanmeren en hebben ondertussen toch nog de loods aan boord gekregen. Deze kwam aan boord toen we de eerste lijn al aan de wal hadden. Niet helemaal de stiptheid die je verwacht van een loods maar ook wel eens grappig om mee te maken. De loods, die voor het gemak ook maar de havenmeester is zou later nog eens langs komen met de traditionele rokken die ze hier graag uitdelen als cadeau. Die droegen de kapitein en de chief officer (eerste stuurman) dan ook bij vertrek op de brug weer. Ik ben nu een aantal dagen aan de slag in het deck department van de Zaandam en net als de machinekamer bevalt dit me ook. Zoals vandaag op de brug is mijn taak de volgende. Ik houd het logboek bij, ik houd de positie bij en zorg dat de stuurman van de wacht zich op de conn (het controleren van de beweging van het schip) kan concentreren. Bij vertrek maak ik de brug klaar. Dat begint een uur van tevoren als we de machinekamer de 1hour notice geven. Dan moeten er een hoop dingen getest worden. Dat zijn de noodtelegraven en de communicatiesystemen. Vervolgens testen we het stuursysteem en de voortstuwing. Dan is het zaak om alle instrumenten in orde te maken. Dat betekent radars aanzetten en de juiste instellingen toepassen. Echosounders (dieptemeter), log (snelheid), de juiste kaarten voor in en buiten de haven, verrekijkers, marifoon etc. etc. Vervolgen manoeuvreert de kapitein het schip van de kant af en doet de eerste stuurman de communicatie. Na het manoeuvreren neemt de loods het over want die kent de haven en daarna neemt de kapitein het weer over als de loods van boord gaat. Vervolgens neemt de stuurman van de wacht het weer over en zetten we koers naar de volgende haven. Tijdens de normale wachten doe ik hetzelfde alleen is het minder druk. Het zit namelijk zo, hoe dichter we bij land zitten hoe preciezer we moeten weten waar we zitten en hoe vaker ik dus een positie in de kaart moet zetten. Tijdens de zeewachten heb ik dus meer tijd voor andere dingen en dan bepaal ik aan de hand van de zon en de GPS positie de kompasfout, zal ik later adhv de sterren de positie bepalen en doe ik suggesties over uitwijken voor andere schepen, dat laatste dat zou ik moeten doen maar dat doe ik niet. Niet omdat ik het niet kan of wil maar gewoonweg omdat ze er niet zijn. Gisteren passeerde we een vissersschip op 2.8 mijl en sinds ik op de brug ben is dat het dichtste bij, en dat is dus niet dichtbij. We zitten momenteel namelijk echt in een gebied waar maar heel weinig verkeer is. Maar niet getreurd, ik ben al gewaarschuwd, we gaan namelijk naar Azië en daar krijgen we te maken met (zoals onze Indonesische kwartiermeesters het zeggen) plenty traffic.

En dan verder, naast de wacht deed ik eerst lifesaving and safety. Dat is al het onderhoud aan brandbestrijdingsapparatuur , reddingsboten en noem het allemaal maar op. Maar omdat Nevan, een van de andere stagiaires aan boord in Sidney (25 november) naar huis gaat en hij nu op navigatie zit zal ik dat overnemen. Momenteel laat hij me dus alles zien wat ik moet weten en kunnen omdat straks te gaan doen. Aan boor zijn er een tweede en een derde stuurman (of in dit geval vrouw) verantwoordelijk voor de navigatie. Zij doen al de reisvoorbereiding, kaartcorrecties en onderhoud aan de navigatieapparatuur op de brug en weerberichten etc. De stagiaire die op navigatie zit die doet alle kaartcorrecties. Dat ben ik nu dus aan het leren en als ik dat onder de knie heb zal ik hoop ik op den duur mee mogen helpen aan de reisvoorbereiding en meteorologie. Erg leuk vind ik want ik ben nu de hele dag in de weer met kaarten, posities, weerberichten etc.

Dat was het werkgedeelte, nu de rest. Momenteel bevind ik mij op het zuidelijk halfrond. Ik heb het gecheckt, het water in de wasbak draait hier echt de andere kant op. Maar om van het Noordelijk halfrond op het zuidelijk halfrond te komen moet je over de evenaar. En wie voor het eerst de evenaar gaat moet voor Neptunus verschijnen. Zo ook ik. Omdat dit een cruiseschip is maken ze daar gelijk een hele happening van met piraten, zeemeerminnen etc. Iedere afdeling stuurt een paar pollywogs (evenaarmaagden zeg maar). Cadetten mogen niet kiezen die moeten natuurlijk. Dan moet je voor Neptunus verschijen en word er verteld waarvan je wordt beschuldigt en dan zegt Neptunus wat je straf is. De onze was het kussen van een enorme dode vis (meter staart tot kop) en vervolgens ondergesmeerd te worden met allerlei smerige troep (overgebleven uit de keuken natuurlijk). Vervolgens verschijn je voor de raad (kapitein, chief engineer, 1e stuurman hotelmanager en de environmental officer) en die kunnen dan hun duim omlaag of omhoog steken. Bij ons ging hij natuurlijk omlaag en dat betekent dat je moet bakken in de zon voor je in het zwembad mag springen. Uiteindelijk, nadat alle smerigheid lekker vastgeplakt zat mochten wij dan ook het zwembad in. Ik had verwacht dat de stagiaires ook nog een aparte ceremonie zouden krijgen zonder passagiers of ander publiek erbij maar die bleef uit dus het viel allemaal reuze mee.

Verder was er natuurlijk nog mijn verjaardag. Mijn mentor en de stuurman met wie ik op wacht zit hadden een taart voor me laten bakken met erop geschreven, gefeliciteerd leerling! Iedereen bedankt voor de felivitaties, ik heb nog niet de tijd gehad om op alle mails te antwoorden maar dat zal ik snel gaan doen.

En dan de datumgrens. We zitten nu op 172 graden westerlengte en dat betekent dat we ergens morgenochtend over de datumgrens heen gaan. Ik zeg morgen maar dat is niet waar want morgen bestaat dus niet omdat we morgen overslaan. U hoort het al verwarrend. Waar het op neer komt is dat het nu de 14e is en morgen de 16e. Dit heeft te maken met het feit dat je als je in Westelijke richting vaart je steeds uren terug gaat in de tijd. Op een geven moment moet je dat weer corrigeren omdat je anders terug gaat in de tijd. En daarom slaan we als we de datumgrens overgaan een dagje over en is het morgen overmorgen.

En daarmee laat ik u graag in volledige verwarring achter want dit wordt al weer een hele lap tekst. Het komt er op neer dat ik het helemaal naar mijn zin heb, weer ladingen nieuwe dingen te leren en te doen heb en het nog steeds goed gaat!

PS. Ook nog een school (Dirk, mag ik dat zo noemen?) met dolfijnen gezien. Die kwamen ineens opduiken en sprongen op de welbekende manier uit het water.

Groetjes, Ap