Al weer eventjes terug

Hoi allemaal,

zoals de meesten van jullie weten ben ik inmiddels alweer ruim een maand terug. Voor de volledigheid zal ik het verhaal nog even afmaken.

Het vorige verslag schreef ik toen we bijna de Atlantic overgestoken waren. Ik was toen nog druk bezig met handtekeningen en uiteindelijk heb ik die allemaal ontvangen. Mijn takenboek is inmiddels ook goedgekeurd dus als het goed is hoef ik nooit meer op stage.

Drie dagen later waren we in Coatzacoalcos (na 14 dagen gissen over hoe je dat uitsprak bleek het in Mexico iets van kwatzakwalkos te moeten zijn). Bij aankomst leek het eerst of we niet naar binnen mochten en ten anker moesten wachten tot na het weekend. Dit viel mee en na een uurtje ten anker te hebben gelegen mochten we als nog naar binnen. Vervolgens een hele zwik uniformen, een hond en een man met jawel, een wiggelroede (je kent het wel, zon gevorkt stuk hout waarmee je bijvoorbeeld water kunt zoeken. Deze wiggelroede en de hond werden natuurlijk gebruikt om drugs en explosieven te zoeken. Niks gevonden natuurlijk, uniformen van boord, volgende 8 aan boord. Immigratie, douane, havenmeester, agent en nog wat van die figuren. U kent het verhaal inmiddels wel een beetje maar het voornaamste wat ze doen is het kantoor van de kapitein te gebruiken als keuvelplaats onder het genot van een gratis door het schip aangeboden frisje. Even bijkletsen over het weekend. Af en toe de kapitein een formulier onder zijn neus duwen en als deze daar genoeg van heeft roepen: captain, relax, relax. Zo, heb ik mijn gal ook weer gespuwd over de autoriteiten in bepaalde landen.

Maar goed, we lagen binnen, de papieren leken in orde te komen en de agent vertelde ons dat hij ons de volgende ochtend om 8 uur op zou komen halen. En dan blijkt weer eens dat daar waar je op zee alle tijd hebt, er in de haven tijd te kort is. Laatste beetjes inpakken, papieren ophalen bij de kapitein, hut schoonmaken, aankomst biertjes drinken, fuck off biertjes drinken. Een paar uur slaap verder was het dan zover. Iedereen gedag zeggen, nog een keer kijken of mijn takenboek in mijn tas zat (had ik die ochtend pas 10 keer gedaan) en van de gangway af. Toch weer apart, bijna 4 maanden noem je het je huis en zo ga je er af en naar huis! Nieuwe vrienden en collega's laat je achter. De kapitein groette ons nog met de scheepshoorn (mooi gebaar) en zo stap je in de taxi. Pak hem beet 30 uur later sta je weer op Nederlandse bodem.

Om af te sluiten. Een mooie tijd gehad. Leuke mensen leren kennen en ontzettend veel geleerd!!

Inmiddels zijn er nog maar 4 dagen over van de studie (cursus Advanced Fire Fighting) en zal als het goed is de 25e juli mijn diploma op de gang uitgereikt worden en kan het echte werk beginnen.

Wellicht is dit verslag het laatste dat ik op dit blog zal plaatsen. Zeg nooit nooit maar in het vervolg zal er voornamelijk gewerkt worden en met de e-mail voor sociaal contact is het dan al vaak druk genoeg. Wie weet!

Iedereen die dit blog gelezen heeft of hier berichten heeft gepost, ontzettend bedankt voor de interesse. Ik hoop dat ik een luchtige en informerende kijk heb kunnen bieden in het leven aan boord en het leven van een stagiaire op een zeegaand schip.

Groetjes, AJ